อะไรคือจุดอ่อนของทหาร
วัฒนธรรมทหาร คือนาย-ลูกน้อง ตามสายการบังคับบัญชา นายฟังลูกน้องรายงาน ลูกน้องก็ไม่มีใครกล้าโต้แย้ง มีแต่เอาใจ ไม่ประเมินสถานการณ์ที่เป็นจริงให้ฟัง ยิ่งมีอำนาจมาก ยิ่งเหลิง ยิ่งเหินห่างความเป็นจริง ยิ่งประเมินผิด
ยกตัวอย่าง พล.อ.สุจินดา คราประยูร นี่คือนายทหารที่ฉลาดมากนะ เรียนเก่ง สอบติดหมอจุฬาฯ แต่เรียนปีเดียวออกไปเข้าเตรียมทหาร สอบได้ที 1 รร.เสธ. ยังไม่นับประสบการณ์ทางการเมือง เพราะ จปร.5 คลุกอยู่กับการเมืองมาสิบกว่าปี สุขุม นุ่มลึก รัฐประหารแล้วรู้ดีว่ารัฐบาลน้าชาติขายฝันให้ประชาชนร่ำรวย จึงไปเอาอานันท์มาเป็นนายกฯ ชูภาพทันสมัย
ว่าที่จริง บิีกสุเป็นคนที่น่าเสียดาย ถ้าไม่มาผิดวิถีทาง "เสียสัตย์เพื่อชาติ" แกเป็นคนเก่ง เป็นนักบริหารที่ดีได้ แล้วก็เป็นคนที่-ตามปกติไม่คับแคบนะ เพียงแต่ตอนนั้นเชื่อมั่นในความเข้มแข็งของ จปร.5 มากไป แล้วก็มีโมหะ คือมองไม่เห็นเจตจำนงประชาชน มองเห็นแต่บิ๊กจิ๋วกับมหาจำลอง (จปร.7 ไม้เบื่อไม้เมา) ว่าเป็นตัวร้าย เล่นเล่ห์หลอกคน (แหม่ ถึงวันนี้มองย้อนภาพจิ๋ว ประสงค์ สุ่นฯ จำลอง ในพฤษภา 35 ก็คงเข้าใจนะว่าสุจินดามองยังไง อดข้าวแล้วยังขอมติเลิกอดได้ แถมยังมีใครไม่รู้ สร้างสถานการณ์เผา สน.นางเลิ้ง)
แต่สุจินดาประเมินประชาชนผิดไง ไอ้พวกข่าวทหาร พวกสายบังคับบัญชาสอพลอนายทั้งหลาย พวกแวดล้อมใกล้ชิด ฯลฯ รายงานผิดๆ เข้าไป คนมีอำนาจมาก อยู่ในที่สูงนานๆ จะไม่ได้ฟังความจริง ไม่เหมือนตอนที่ยังไม่มีอำนาจมาก ยังมีความสุขุมใคร่ครวญ พอสุจินดาระเบิดอารมณ์กลางสภา ก็เหมือนจุดไฟราดกองเพลิง คนยิ่งแห่ออกมาม็อบ แล้วอิสระพงศ์ หนุนภักดี (พี่เมีย) ก็โคตรมุทะลุ คิดว่าใช้กำลังบุกจับจำลองเรื่องจะจบ ที่ไหนได้ จบเห่
ทหารยุคนี้ เทียบ จปร.5 เทียบความฉลาดกับสุจินดา ไม่ติดฝุ่นนะครับ เพียงแต่สถานการณ์มันเอื้อ สังคมมาถึงทางตัน คนที่มีพลังในสังคมระดับบนไม่เห็นทางออก เกลียดกลัวทักษิณ จนหลอกตัวเอง ขณะที่คนรักประชาธิปไตย ก็พ้นยุคที่จะปลุกกันไปนองเลือดไล่เผด็จการ จำต้องยอมทน
ทหารยุคนี้อยู่ได้ด้วยอำนาจเข้มข้นแบบสฤษดิ์ บวกกับมีคนเข้าไปช่วยเยอะ (แต่ตอนนี้ก็ถีบคนช่วยออกมาเยอะ) ตอนแรกๆ ยังดูเหมือนจะสรุปบทเรียนจากปี 49 บ้าง แต่ไปๆ มาๆ อยู่ในอำนาจมาก อยู่ในอำนาจนาน ก็ต้องถามหน่อยละว่า ยังมีลูกน้องหรือผองเพื่อนคนใกล้ชิดเตือนสติได้หรือเปล่า
วันก่อนเห็นมีคนเตือนยังหงุดหงิด "ทำไม ให้หรี่ลงหรือ ไม่ต้อง ฉันมีสติของฉัน"
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น