เรื่องเล่า อธึกกฤต แสวงสุข

Atukkit Sawangsuk

เมื่อวันจันทร์กลับจากเชียงใหม่ช้ากว่ากำหนด เพราะ อ.วิบูลย์ที่ไปด้วย (ท่านเคยช่วยงานแนวร่วม+หาทุนให้เขตงานภาคเหนือสมัยนั้น) อยากไปดูบ้าน อ.ฉลาดชาย รมิตานนท์ อ.วิระดา สมสวัสดิ์ ที่เชิงดอยสุเทพ ที่เคยไปดูแลการก่อสร้างให้เมื่อปี 2521 หรือ 37 ปีที่แล้ว หานานเหมือนกัน เพราะสมัยก่อนมีหลังเดียว เดี๋ยวนี้เพียบ บังเอิ๊ญ ระหว่างไปจดๆจ้องๆ หน้าประตู 2 อาจารย์ก็ขับรถเข้ามาพอดี เลยดีใจใหญ่ที่ได้เจอ เข้าไปทักทายเลี้ยงขนมเลี้ยงกาแฟ

อ.ฉลาดชายขับรถเองนะครับ เล่าว่าเพิ่งขับมินิไปเที่ยวกัน 2 คนถึงจันทบุรี แต่แวะเที่ยวแวะพักไปเรื่อยตลอดทาง ดีใจจังที่ได้มีโอกาสห้อยตามไปเยี่ยม

ทั้งสองท่านเป็นอาจารย์ฝ่ายก้าวหน้าที่สนับสนุน นศ.ยุคนั้น จนหลัง 6 ตุลาต้องหลบภัยไปจากเชียงใหม่ชั่วคราว (พร้อมกับ อ.ธเนศ อาภรณ์สุวรรณ) และหวิดจะโดนให้ออกจากอาจารย์ แต่ก็ไม่กลัว เกร็ดที่คนนอกไม่รู้คือ บ้านอาจารย์นี่ละ เป็นแหล่งพักพิงระหว่างส่งคนขึ้นป่า พร้อมทั้งรับบริการจิปาถะ เช่นเอาแว่นตาของนักศึกษามาซ่อมมาเปลี่ยน ร้ายไปกว่านั้น ช่วงหนึ่งที่ยังไม่มี "หน่วยเมล์" ส่งของอย่างเป็นระบบ อ.ฉลาดชายยังเคยขับรถไปส่งของขึ้นเขตงานแถวเชียงใหม่เชียงราย ใช้รถอะไรรู้ไหม BMW สีแดง 555 ท่านเล่าไปหัวเราะไป ทหารตำรวจมันคงไม่คิดหรอกว่าจะมี BMW ส่งของขึ้นป่า