ทนายอานนท์สรุปชัดเจนดี หมิ่นประมาทนายกฯ

ทนายอานนท์สรุปชัดเจนดี หมิ่นประมาทนายกฯ ไม่ว่าชวน ทักษิณ อภิสิทธิ์ ยิ่งลักษณ์ ก็คือ ม.326 ไม่เคยโดน ม.116 ขึ้นศาลทหาร

แต่ประยุทธ์คือความมั่นคงของชาติ

อานนท์ นำพา

เหตุผลเดียวที่เผด็จการทหารพยายามตั้งข้อหาตาม ม.๑๑๖ กับประชาชนที่เห็นต่างทางการเมือง ก็เพื่อลากให้คดีหมิ่นประมาทนายกรัฐมนตรีเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคง อันจะทำให้อยู่ในเขตอำนาจของศาลทหาร ซึ่งเป็นหน่วยงานในบังคับบัญชาของเผด็จการทหารเท่านั้นเอง

มาย้อนดูคดีที่มีการฟ้องประชาชนว่าหมิ่นประมาทนายกรัฐมนตรีที่เด่นๆมีคดีอะไรบ้าง

๑) คดีฟ้องแก๊งสามเกลอแห่งช่องทีวีบลูสกายส์หมิ่นประมาทยิ่งลักษณ์ ชินวัตร กรณีโฟซีซั่น

๒) คดีฟ้องจตุพร พรมพันธ์ แกนนำ นปช. หมิ่นประมาทอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ กรณีสั่งสลายการชุมนุมเสื้อแดง

๓) คดีฟ้องสนธิ ลิ้มทอง หมิ่นประมาททักษิณ ชินวัตร กรณ๊ปราศรัยบนเวทีพันธมิตรฯ ปี ๒๕๔๙

๔) คดีฟ้อง ส.ศิวรักษ์ กรณีหมิ่นประมาท พล.อ.สุจินดา คราประยูร

๕) คดีฟ้อง ร.ต.อ.เฉลิม กับหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ,ไทยโพส ร่วมกันหมิ่นประมาทนายชวน หลีภัย

จะเห็นได้ว่า การฟ้องหมิ่นประมาทที่ผู้เสียหายเป็นนายกรัฐมนตรีนั้นไม่ได้เพิ่งมีในสมัยนี้ แต่มีมาเกือบทุกยุคทุกสมัย ซึ่งผู้เสียหายเอง พนักงานสอบหรือ พนักงานอัยการ ก็ไม่เคยตั้งข้อหาว่าเป็นความผิดต่อความมั่นคงตาม ม.๑๑๖ ทั้งสิ้น คงเป็นเพียงการหมิ่นประมาทบุคคลธรรมดา ทั้งนี้ ก็เพราะกฎหมายมองว่าการหมิ่นประมาทนายกรัฐมนตรีนั้นมิใช่เรื่องที่เกี่ยวกับความมั่นคงแต่ประการใด และในหลายคดีก็วินิจฉัยว่านายกเป็นบุคคลสาธารณะ สามารถวิพากษ์วิจารณ์ได้ด้วยซ้ำ

แต่ในยุคที่เผด็จการทหารครองอำนาจตอนนี้ กลับมีการตั้งข้อหาตาม ม.๑๑๖ กับการหมิ่นประมาท พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา อย่างน้อยสองคดี คือ

๑) คดีฟ้องคุณรินดา หมิ่นประมาทโดยการกล่าวหา พล.อ.ประยุทธ์ ว่ามีการโอนเงินไปประเทศสิงคโป

๒) คดีฟ้องคุณฐนกร หมิ่นประมาท พล.อ.ประยุทธ์ ว่าเกี่ยวข้องกับการทุจริตโครงการอุทยานราชภักดิ์

การจงใจใช้กฎหมายโดยผิดเจตนารมณ์ในทั้งสองคดีก็เพื่อจะลากให้คดีเป็นคดีเกี่ยวกับความมั่นคงตามมาตรา ๑๑๖ เพื่อที่จะได้ขึ้นศาลทหาร เพื่อให้ทหารซึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเผด็จการทหารตัดสินคดี เท่านั้นเอง

นี่เป็นเรื่องที่ต้องประนามทหารตำรวจที่เกี่ยวข้อทั้งหมดที่จงใจบิดเบือนกฎหมาย ใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือในการจัดการคนที่เห็นต่างทางการเมืองกับเผด็จการทหาร

สุดท้าย แม้เราไม่อาจเรียกร้องสำนึกของผู้ใช้กฎหมายได้มากนักในสังคมเผด็จการ แต่อย่างน้อยก็ขอให้ผู้ใช้กฎหมายระลึกถึงเมื่อครั้งเราร่ำเรียนกฎหมาย สำนึกที่จะใช้กฎหมายอย่างยุติธรรม อยากให้นักกฎหมายกลับไปทบทวนความคิดเมื่อครั้งเราท่องตัวบทและอ่านหนังสืออย่างหามรุ่งหามค่ำในมหาลัยเพื่อหวังจะสำเร็จการศึกษาออกมาให้ความยุติธรรมแก่สังคม

หยุดใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือกดหัวคน !!!
หยุดนำพลเรือนขึ้นศาลทหาร !!!