ชีวิตที่ต้องดิ้นรนของคนที่มีสภาพเป็น “มนุษย์หมาป่า”
เจซัส เอซเวส เกิดมาพร้อมความผิดปกติที่พบได้ในน้อยคน โดย Hypertrichosis หรือโรคมนุษย์หมาป่า ทำให้เขามีเส้นขนดกดำขึ้นปกคลุมเต็มใบหน้า คนในครอบครัวเขาอีกราว 30 คน ก็มีความผิดปกตินี้เหมือนกัน เรื่องราวของพวกเขาได้รับความสนใจจาก อีวา อาริดจิส ผู้สร้างภาพยนตร์ นำไปสร้างเป็นสารคดีชื่อ Chuy, The Wolf Man ซึ่งเพิ่งออกฉายในเม็กซิโกเดือนนี้
ตอนเด็ก ๆ เอซเวส ซึ่งเติบโตมาในเมืองลอเรโต ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเม็กซิโก ถูกเรียกขานว่า “หมาป่าน้อย” ทว่าคนในหมู่บ้านไม่ค่อยอยากจะสุงสิงกับเขาและคนในครอบครัวเท่าไหร่
เอซเวส เล่าในสารคดีว่า เจ้าของคณะละครสัตว์พบเขาตอนอายุ 13 ปี และชักชวนเขากับลูกพี่ลูกน้องอีกสองคนซึ่งเป็น “มนุษย์หมาป่า” เหมือนกัน ออกตระเวนแสดงทั่วเม็กซิโก ชีวิตของพวกเขาในคณะละครสัตว์ไม่ลำบาก มีอาหารกิน มีที่อยู่สะดวกสบาย แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่ชอบเลยคือการถูกเก็บซ่อนตัวไว้ไม่ให้พบหน้าผู้คน ไม่ให้ปรากฏกายให้ใครเห็นบนท้องถนน เพราะพวกเขาเป็นของหายาก เป็นสิ่งดึงดูดผู้ชมละครสัตว์
ตอนเด็ก ๆ เอซเวส เคยคิดว่าอยากจะหนีไปให้พ้น ๆ ไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากไปโรงเรียนเพราะถูกเพื่อนล้อ และแกล้งดึงขนบนใบหน้า แต่ยิ่งโตเขาก็ยิ่งมีความมั่นใจในตัวเอง ตอนนี้ในวัย 41 ปี เอซเวส ยอมรับว่าบางครั้งเขามีความรู้สึกขัดแย้งภายใน ทั้งภูมิใจในความเป็นตนเอง แต่ก็รู้สึกอับอายด้วยเหมือนกัน
ทวดของเอซเวสเป็นบุคคลแรกในหมู่เครือญาติที่เกิดมามีขนปกคลุมเต็มใบหน้า เอซเวส บอกว่า ไม่มีใครรู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุ และไม่รู้ว่าจะรักษาอย่างไร สิ่งที่รู้อย่างเดียวคือในประวัติศาสตร์ของมนุษย์มีการบันทึกเกี่ยวกับคนที่มีลักษณะผิดปกติแบบนี้อยู่ราว 50 กรณีเท่านั้น และนี่ก็เป็น “โชคชะตา” ของเขาที่เกิดมาเป็นหนึ่งในนั้น
อาริดจิส ผู้สร้างภาพยนตร์เล่าว่า ความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับคนในครอบครัวของเอซเวส คือการผ่าเหล่าของโครโมโซม x ซึ่งผู้ชายที่มีความผิดปกติจะถ่ายทอดยีนนี้ไปสู่ลูกสาวทุกคน แต่จะไม่ถ่ายทอดไปสู่ลูกชาย ส่วนผู้หญิงที่มียีนผ่าเหล่า ลูก ๆ ของพวกเธอครึ่งหนึ่งก็จะมีความผิดปกติ เป็น “มนุษย์หมาป่า” เหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย
ตอนนี้เอซเวส เลิกตระเวนแสดงกับคณะละครสัตว์แล้ว เขากลับไปใช้ชีวิตในเมืองลอเรโตบ้านเกิด เขาเองมีลูกสาวสามคนที่มีความผิดปกติเหมือนเขา เอซเวสกำลังพยายามทำให้เด็ก ๆ ในครอบครัวได้เรียนหนังสือสูง ๆ เพื่อจะได้มีความมั่นใจพอที่จะไปหางานอื่นทำ แทนการรับบท หรือถูกเปรียบเป็น “หมาป่า” ในคณะละครสัตว์ อย่างที่เขาเคยถูกเปรียบเปรยมาทั้งชีวิต
ภาพโดย @EvaAridjis
